Het einde is in zicht

Zo, dat is alweer even geleden. Ik had besloten om een groot blog te maken en dus vorige week even over te slaan. Ik ga beginnen bij vorige week vrijdag 31 januari. Toen was Gerian jarig, hieperdepiep 3 jaar! We zijn met het hele gezin naar de kinderopvang geweest om het daar even een uurtje mee te vieren met taart. Dat was leuk om een keer daar wat langer te zijn. Daarna zijn we naar huis gegaan en kwam een ander Nederlands gezin eten. De opa kwam later in de avond aan om het weekend hier door te brengen. Op zaterdag ben ik eigenlijk allemaal aan het “werk” geweest. In de ochtend heb ik bijles gegeven en in de avond ben ik gaan oppassen. Nu vraag ik me toch wel een beetje af waarom ik zo gek ben?! Na een kort nachtje was ik op zondag 02 februari naar Roskilde gegaan. Dat was vroeger de hoofdstad van Denemarken. Een mooi plaatsje, ik noem het echt geen stad. Prachtige kathedraal met alle graven van de koningen en koninginnen. De omgeving daar is ook echt prachtig. Ik zag voor het eerst dat Denemarken ook echt heel mooi kan zijn. Prachtig met bevroren watertjes en wat heuvelachtig landschap. Hele kleine dorpjes waar ze soms niet eens een winkeltje hebben. Dat was een soort van vakantie gevoel. Dat was toch wel een goed geslaagd weekend!

Op naar de volgende. Dit weekend dus. Nou eigenlijk was ik al “op” voordat het weekend officieel begon! Op donderdag had ik een borrel van NL vereniging. Ja kijk, Nederlanders blijven toch gewoon wel gezellige mensen. Denk niet dat ik jullie niet gezellig vind omdat ik naar het buitenland ga, haha. Goed, dat werd dus een latertje en vele liters bier (uhm Michelle, jij drink toch geen bier? Nee, klopt normaal niet…) Goedemorgen vrijdag. Gelukkig mocht ik de ochtend nemen om mezelf bij elkaar te rapen. Vrijdag na het avond eten ben ik naar het Statensmuseum geweest. Daar was een soort van feestje. Eigenlijk hebben we niet echt iets van het feestje mee gekregen, want we hebben gewoon het museum gedaan. Saai? Nee, niet als je het op onze manier doet. Ik heb nog nooit zoveel moeten lachen in een museum. We waren met een groep vrouwen en op een gegeven moment had ik met een andere jonge dame het idee om schilderijen en beelden uit te zoeken en te imiteren. Mensen dachten volgens mij dat we niet helemaal 100% waren, goed dat zijn we ook niet en daar zijn wij gewoon heel trots op! De resultaten zijn geniaal. Ik kan er om blijven lachen. Zaterdag moest ik weer bijles geven en daarna was het eventjes opperdepop. Ik heb heerlijk geslapen en allerlei leuke dingen thuis gedaan. Vandaag ben ik dan eindelijk naar Glyptotek geweest. Naar wat?! Ja, dat. Okay, om heel precies te zijn: Ny Carlsberg Glyptotek. Een museum, mensen ik hou helemaal niet van musea!! Goed, ik was gewapend met mijn camera dus dan vind ik een museum ook wel prima. Eerlijk is eerlijk, zowel het Statensmuseum en Glyptotek vond ik wel mooi (sst, dat heb ik niet eerlijk toegegeven…).

Zo jongens, dat was het dan. Mijn weekenden zijn op. Het eerst volgende weekend breng ik in Nederland door. Nog even 4 dagen werken en dan terug naar NL. Of ik zin heb om naar Nederland te komen? Sorry jongens, nee. Sinds de laatste 3 á 4 weken ben ik echt een leven aan het opbouwen hier en dan is het zometeen ineens “boem” weg. Ik ga alles en iedereen missen hier.

Zoals in een liedje wordt gezegd: “zeg me alsjeblieft dat ik morgen hier nog woon, in een wereld waar ik altijd van heb gedroomd”.

Liefs,

Michelle